BIURO BEZPIECZEŃSTWA I ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO URZĘDU MIEJSKIEGO W BRODNICY
Kolejnym tematem bardzo ważnym dla bezpieczeństwa mieszkańców Brodnicy są zasady zachowania się podczas ewakuacji.
Ewakuacja jest jednym z podstawowych działań mających na celu ochronę życia i zdrowia ludzi, zwierząt oraz ratowania mienia, w tym zabytków oraz ważnej dokumentacji, w przypadku wystąpienia różnego rodzaju zagrożeń.
Jej przeprowadzenie może mieć miejsce w różnych stadiach niebezpiecznych zdarzeń. W praktyce najczęściej przeprowadza się ewakuację osób poszkodowanych lub bezpośrednio zagrożonych po wystąpieniu niebezpiecznego zdarzenia (np. pożaru, wybuchu lub innego miejscowego zdarzenia) w obiektach lub w terenie. Ewakuacja może mieć również charakter prewencyjny, tzn. może być prowadzona z terenów i obiektów w przypadku zbliżającego się zagrożenia np. związanego z rozprzestrzenianiem się niebezpiecznych zdarzeń (powódź, katastrofa chemiczna itp.) lub groźbą prowadzenia działań militarnych. Według przepisów międzynarodowego prawa humanitarnego podczas prowadzonych działań wojennych na terytorium kraju, przebywająca ludność cywilna powinna podlegać ochronie. Bezpieczeństwo ludności cywilnej i ich ochrona nie zawsze jest przestrzegana.
Ewakuacji podlegają wszyscy, którzy znajdują się w rejonie zagrożenia. Pierwszeństwo ewakuacji obejmuje m.in. matki i dzieci, kobiety w ciąży, osoby niepełnosprawne, osoby przebywające w zakładach opiekuńczych, osoby przebywające w szpitalach dla przewlekle chorych i z chorobami nieuleczalnymi, domach dziecka, podopiecznych opieki społecznej, itp.
Z uwagi na uwarunkowania związane z różnymi rodzajami oraz skalą zagrożenia ewakuację dzieli się na I, II, III stopnia.
Ewakuacja I stopnia polega na niezwłocznym przemieszczeniu ludności, zwierząt, mienia z obszarów (miejsc) w których wystąpiło nagłe nieprzewidziane bezpośrednie zagrożenie. Realizuje się ją natychmiast po zaistnieniu zagrożenia dla życia, zdrowia i mienia. Organizuje się ją na polecenie burmistrza. Ewakuację może także zarządzić osoba kierująca akcją ratunkową na terenie objętym tą akcją, organy administracji publicznej oraz właściciele lub zarządcy mienia.
Ewakuacja II stopnia polega na uprzednio przygotowanym planie przemieszczenia ludności, zwierząt, mienia z rejonów przylegających do obiektów stanowiących potencjalne zagrożenie dla ludności oraz ludności i zwierząt lub mienia w przypadku uszkodzenia lub awarii miejsca przebywania.
Ewakuacja III stopnia polega na uprzednio przygotowanym przemieszczeniu ludności, zwierząt i mienia podczas ogłoszenia stanu podwyższonej gotowości obronnej państwa. Jest przeprowadzana w czasie zagrożenia bezpieczeństwa kraju oraz wojny.
Przygotowanie ewakuacji związanej z czasem wojny obejmuje następujące warianty.
- organizację ewakuacji z przewidywanych rejonów (miejsc) działań operacyjnych sił zbrojnych.
- organizację ewakuacji ludności, która wyrazi chęć opuszczenia obszarów potencjalnie zagrożonych prowadzeniem działań militarnych.
Decyzję o przeprowadzeniu ewakuacji III stopnia podejmują terenowe organy obrony cywilnej lub organy wojskowe (w strefie bezpośrednich działań wojennych), we współdziałaniu z właściwymi organami obrony cywilnej.
W ramach ewakuacji I, II, III stopnia przewiduje się zarówno ewakuację zorganizowaną jak i samoewakuację.
Samoewakuacja polega na przemieszczeniu się ludności z rejonów, w których może wystąpić lub wystąpiło bezpośrednie zagrożenie dla życia i zdrowia poza strefę zagrożenia. Prowadzone jest przede wszystkim w oparciu o własne możliwości (transportowe, zakwaterowania itp.). W związku z dynamicznym rozwojem motoryzacji i posiadaniem własnych samochodów przez coraz większą liczbę rodzin (gospodarstw domowych) – w większości przypadków ten rodzaj ewakuacji będzie elementem dominującym w procesie przeprowadzenia ewakuacji.
Powiadomienie ludności o ewakuacji powinno nastąpić w formie komunikatów. Do ich ogłoszenia wykorzystać należy: środki masowego przekazu (lokalne radio i telewizję, obwieszczenia, ulotki itp.) Po powiadomieniu o ewakuacji I oraz II stopnia mieszkańcy podlegający temu procesowi mają obowiązek przygotować się do opuszczenia rejonu zagrożenia. W tym celu powinni oni zabrać ze sobą niezbędne dokumenty, rzeczy osobiste, podręczną apteczkę oraz żywność na około 3 dni. Bagaż o takiej zawartości powinien być spakowany w sposób umożliwiający łatwe jego przenoszenie, a jego ogólna waga nie powinna przekraczać 20 kg na osobę.
Opuszczone mieszkania należy zabezpieczyć przez wyłączenie gazu, światła, wygaszenie pieców, dokładne zamknięcie drzwi i okien. Wskazane jest pozostawienie osobom zabezpieczającym dom i mieszkanie adresów pobytu w planowanych rejonach rozmieszczenia po ewakuacji. Po zakończeniu przygotowania należy udać się do wyznaczonych miejsc rozmieszczenia zespołu zbiórki oraz ewidencyjno-informacyjnego. Osoby opuszczające rejony zagrożenia własnymi środkami transportu udają się bezpośrednio do miejsc zakwaterowania. Ewakuacja oznacza szansę na uratowanie życia. Przy realizacji tego przedsięwzięcia obowiązuje zasada dobrowolności (wyjątkiem jest gdy przepisy stanowią inaczej). To każdy indywidualnie decyduje o podjęciu decyzji dotyczącej ewakuacji. Ewakuację uznaje się za zakończoną, gdy wszyscy mieszkańcy którzy byli przeznaczeni do ewakuacji zostali zakwaterowani w planowanych rejonach rozmieszczenia.
Opr. Marian Chwiałkowski
Napisz komentarz
Komentarze