W herbie tej szkoły jest uśmiech. Szeroki od ucha do ucha. Słoneczny uśmiech, ponieważ Szkoła Podstawowa w Osieku nosi imię Kawalerów Orderu Uśmiechu.
Uśmiech, czyli życzliwość. Uśmiech, czyli wiara w drugiego człowieka. Uśmiech – znak pogody ducha. Uśmiech – relacja między uczniami, między pedagogami, między nauczycielami i uczniami. Po prostu między ludźmi. Jest to w naszej naturze. Bogata jest symbolika uśmiechu, długo by opowiadać. W takiej szkole, jak w Osieku, każdy dobrze się czuje.
Dobre samopoczucie charakteryzują słowa osobistości znaczących w polskiej literaturze, tworzących naszą kulturę, tradycję.
Bądź dobrej myśli, bo po co być złej – Stanisław Lem
Czasem trzeba zamilknąć, żeby zostać wysłuchanym - Stanisław Jerzy Lec
Nie wystarczy mówić do rzeczy, trzeba mówić do ludzi – Stanisław Jerzy Lec
Ten klimat wolności myśli i słowa wspiera kolejny autorytet moralny, poeta Zbigniew Herbert, a mówi tak: idź wyprostowany wśród tych co na kolanach wśród odwróconych plecami i obalonych w proch bądź odważny gdy rozum zawodzi bądź odważny a Gniew twój bezsilny niech będzie jak morze ilekroć usłyszysz głos poniżonych i bitych strzeż się jednak dumy niepotrzebnej strzeż się oschłości serca
Bądź wierny
Idź...
Takiej lekcji o kulturze i tradycji nie zapomina się. Codziennie te słowa przypominają uczniom i nauczycielom osieckiej szkoły o tym jak uczyć się żyć!!! Codziennie bowiem w tej szkole jest dzień nauczyciela i dzień ucznia, codziennie jest święto edukacji.
Ale to nie wszystko z czym spotykamy się w Szkole Podstawowej w Osieku. Na jednej ze ścian, na honorowym miejscu, wisi duży obraz, powiększone zdjecie z datą Oborki 1939. Bohaterami tej wielkiej fotografii są uczniowie szkoły wyznania ewangelickiego, córki i synowie niemieckich osadników – w pierwszej chwili można odnieść takie wrażenie. Gdy spokojnie przyjrzymy się z bliska znajdziemy tam w większości ludzi dorosłych. Są panie, panowie i uczniowie, a wszystkich łączy pasja muzykowania. Wszyscy mają w rękach instrumenty strunowe – dominują mandoliny, są też gitarzyści. Natomiast w rzędzie najwyższym zauważymy także grających na skrzypcach. Niezla orkiestra!!!
Skąd w tych stronach osadnicy niemieccy, zwani też kolonistami? Osadników z Zachodu sprowadził w osieckie strony w 1701 roku Franciszek Ignacy Zboiński. Dodajmy jedynie, że pojawiły się jednoczśnie nowe wsie na prawie olenderskim, a zakładano je na nieużytkach, w bagiennej dolinie Rypienicy i Pissy. Owe wydarzenia zasługują na osobne opracowanie, na pewno wrócimy do tego tematu.
Gdy zaczęło się nowe życie, rozwój cywilizacji, dla ludzi wyznania luterańskiego, dla menonitów, protestantów trzeba było budować kaplice, świątynie, miejsca modłów, nabożeństw, także szkoły, by dzieci edukować. Szkoły kantoralne powstawały w wielu wsiach, także w Obórkach (dziś gmina Osiek). Po odzyskaniu niepodległości społeczność ewangelicka za sprawą kantora Gustawa Prilla, starała się o budowę kaplicy i modernizację szkoły. Wówczas to niemiecki pisarz światowej sławy Tomasz Mann, już po otrzymaniu literackiego Nobla, przeznczył część tej nagrody – darowizna wyniosła 2000 zł – na budowę. Ostateczny koszt budowy kaplicy wyniósł 60 234 zł. Od czasu wybudowania kaplicy szkoła w Obórkach nazywana była przez ewangelików „Schule mit dem Nobelpreis”. Dziś budynek szkoły w Obórkach został przystosowany jako obiekt mieszkalny, stanowi własność prywatną. Kaplica została rozebrana.
Obórki Tomasza Manna - to znaczące wydarzenie w historii Osieka i pobliskich wsi, którego nie można wymazać, pominąć, zapomnieć, albo umieścić w jakiejś egzotycznej przestrzeni. Duża w tym rola całej społeczności szkolnej – mam tu na myśli SP im. Kawalerów Orderu Uśmiechu w Osieku - samorządu, edukacji, umiejętności poszanowania tradycji. Mam pewność, że charakter tej szkoły to gwarantuje. Tego też życzymy w dniu święta nauczycieli i uczniów!
Tekst i fot. Bogumił Drogorób
W przygotowaniu tekstu korzystałem z pracy wspólnej Michała M. Grzybowskiego, Andrzeja Mietza, Jana Pakulskiego i Mariana Pawlaka „Osiek Rypiński. Dzieje parafii i gminy”. Dziękuję przy tej okazji byłemu wójtowi gminy Osiek Kazimierzowi Wolframowi oraz Tomaszowi Sadowskiemu, dyrektorowi SP w Osieku za wszelką okazaną mi pomoc.
Napisz komentarz
Komentarze